بسم اللّه الرّحمن الرّحيم

يَنِسَاءَ النّبيِّ لَسْتُنّ كَأحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ إنِ اتّقَيْتُنّ فَلَاتَخْضَعْنَ بالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الّذِي فِي

قَلْبهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مّعْرُوفًا ( آيه۳۲ سوره احزاب )

« اي همسران پيامبر! شما همچون يکي از زنان معمولي نيستيد اگر تقوا پيشه کنيد، بنابراين به گونه اي هوس انگيز سخن نگوئيد که بيماردلان در شما طمع کنند و سخن شايسته بگوئيد. »

تفسير:

در اين آيه مي فرمايد: اي همسران پيامبر(ص) شما همچون يکي از زنان عادي نيستيد اگر تقوا پيشه کنيد. شما به خاطر انتسابتان به پيامبر(ص) از يک سو، و قرار گرفتنتان در کانون وحي و شنيدن آيات قرآن و تعليمات اسلام از سوي ديگر داراي موقعيت خاصي هستيد که مي توانيد سرمشقي براي همه زنان باشيد، چه در مسير تقوا و چه در مسير گناه. بنابراين موقعيت خود را درک کنيد و مسئوليت سنگين خويش را به فراموشي نسپاريد و بدانيد که اگر تقوا پيشه کنيد در پيشگاه خدا مقام بسيار ممتازي خواهيد داشت. و به دنبال اين مقدمه که طرف را براي پذيرش مسئوليت ها آماده مي سازد و به آنها شخصيت مي دهد نخستين دستور در زمينه عفت را صادر مي کند و مخصوصا به سراغ يک نکته باريک مي رود تا مسائل ديگر در اين رابطه خودبه خود روشن گردد، مي فرمايد بنابراين به گونه هاي هوس انگيز سخن نگوئيد که بيماردلان در شما طمع کنند. بلکه به هنگام سخن گفتن، جدي و خشک و به طور معمولي سخن بگوئيد، نه همچون زنان کم شخصيت که سعي دارند با تعبيرات تحريک کننده که گاه توام با ادا و اطوار مخصوصي است که افراد شهوت ران را به فکر گناه مي افکند سخن بگوئيد.

تعبير به (الذي في قلبه مرض) کسي که در دل او بيماري است، تعبير بسيار گويا و رسايي است از اين حقيقت که غريزه جنسي در حد تعادل و مشروع عين سلامت است، اما هنگامي که از اين حد بگذرد نوعي بيماري خواهد بود تا آنجا که گاه به سرحد جنون مي رسد که از آن تعبير به جنون جنسي مي کنند و امروز دانشمندان انواع و اقسامي از اين بيماري رواني را که بر اثر طغيان اين غريزه و تن در دادن به انواع آلودگي هاي جنسي و محيط هاي کثيف به وجود مي آيد در کتب خود شرح داده اند.

در پايان آيه دومين دستور را به اين گونه شرح مي دهد: شما بايد به صورت شايسته اي که مورد رضاي خدا و پيامبر(ص) و توام با حق و عدالت باشد سخن بگوئيد. در حقيقت جمله (لاتخضعن بالقول) اشاره به کيفيت سخن گفتن دارد و جمله (قلن قولا معروفا) اشاره به محتواي سخن. البته قول معروف (گفتار نيک و شايسته) معني وسيعي دارد که علاوه بر آنچه گفته شد، هر گونه گفتار باطل و بيهوده و گناه آلود و مخالف حق را نفي مي کند. ضمنا جمله اخير مي تواند، توضيحي براي جمله نخست باشد، مبادا کسي تصور کند که بايد برخورد زنان پيامبر(ص) با مردان بيگانه موذيانه يا دور از ادب باشد، بلکه بايد برخورد شايسته و مؤدبانه و در عين حال بدون هيچگونه جنبه هاي تحريک آميز داشته باشد.